Γονιός...

" Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που διασκέδαση δεν σημαίνει πια clubbing, ποτό, ξενύχτια μέχρι τα χαράματα ή να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου.

Διασκέδαση σημαίνει ταινίες Disney, οικογενειακά δείπνα, παραμύθια το βράδυ, μεγάλες αγκαλιές, ακατάστατο σπίτι, να πέφτεις

για ύπνο από τις 10 το βράδυ και να ακούς μικρές φωνές να λένε ‘’σ΄αγαπάω!’’

Το να γίνεις γονιός δεν σε αλλάζει, σε κάνει να συνειδητοποιείς πως οι μικροί άνθρωποι που ΕΣΥ δημιούργησες αξίζουν το καλύτερο μέρος του χρόνου σου."

Αληθινή αγάπη...

Ένα αγοράκι ρώτησε ένα σοφό γέρο:

- Τι είναι αληθινή αγάπη?

Ο γέρος απάντησε:

- Πήγαινε σε έναν κήπο και φέρε μου το πιο όμορφο λουλούδι!

Το παιδί πήγε στον κήπο και γύρισε με άδεια χέρια…

- Το βρήκες? τον ρώτησε ο γέρο σοφός.

Παράδεισος...Κόλαση..

Ένας αρχαίος κινέζικος θρύλος λέει ότι κάποιος μαθητής ρώτησε το δάσκαλό του:

-''Ποιά η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;''

Ο δάσκαλος του απάντησε:

-''Πολύ μικρή και ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση''.

Τι είναι ευτυχία;

Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου για να μάθω τί είναι ευτυχία.

Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.

Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν,

θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν,

θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου.

Θα το δεις και εσύ όσο μεγαλώνεις.

Θανάσης Βέγγος 1927-2011

Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας...

-Δεν μπορώ του είπα. Δεν μπορώ!

-Σίγουρα; με ρώτησε αυτός.

-Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω… Ξέρω όμως, ότι δεν μπορώ!!!

Ο Χόρχε κάθισε σαν το Βούδα πάνω σε εκείνες τις μπλε πολυθρόνες του γραφείου του, χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή του όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε:

-Να σου πω μια ιστορία… Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείτε...

Η πραγματική έννοια των λέξεων με εικόνες...

Αγάπη

...γεμάτες φως

Σταμάτησα να πιω λίγο νερό. Στήριξα το ποδήλατο στο παγκάκι, αλλά ξέχασα να σβήσω το φως και το έβαλα σε μπελάδες. Το αγοράκι που πριν στριφογυρνούσε γύρω από τη μαμά του πλησίασε και άρχισε να στριφογυρίζει γύρω από το ποδήλατό μου. Κρατούσε ένα άδειο πλαστικό μπουκαλάκι. Ξαφνικά σταμάτησε, έβαλε το μπουκάλι κάτω από την αναμμένη λάμπα και άρχισε να το ''γεμίζει'' με φως.

Άνθρωποι...

''Λέγε ότι θες, αλλά κοίτα το ποίημα που μου έστειλε όταν κλείσαμε τέσσερις μήνες'', μου είπε η Μαρία Λυδία και μου έδειξε υπερήφανη το ποίημα ''Άνθρωποι''. Εκείνο του Άμλετ Λίμα Κιντάνα που και εγώ θαύμαζα πολύ.

Η πιο όμορφη καρδιά...

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση της πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σʼ όλη την περιοχή. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του, που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε σημάδι, ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιό όμορφη καρδιά που είχαν δεί ποτέ τους!

Το μάτι ...

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.
 Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…



Μάθημα ζωής...

Πριν μερικά χρόνια στην Οξφόρδη, συνέβη κάτι αρκετά σπάνιο. Το Πανεπιστήμιο γέμισε με φοιτητές και αποφοίτους που είχαν συγκεντρωθεί για την τελετή απονομής διδακτορικού προς τιμήν μιας γυναίκας. Η Δρ. Έλεν Κέλερ είχε γεννηθεί πενήντα χρόνια πριν, τυφλή και κουφή. Χάρη στα όνειρα και τον κόπο μιας άλλης γυναίκας, της Αν Σάλιβαν, εκείνο το κορίτσι που κάποιοι σκέφτηκαν πως έπρεπε να αφήσουν να πεθάνει, έγινε Δόκτωρ στη φιλοσοφία σε σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, συγγραφέας πολλών βιβλίων και λέκτωρ σε όλους τους τομείς της διανόησης του πλανήτη.

Charlie Chaplin, όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά..

Όταν ο μεγάλος Charlie Chaplin έγινε 70 ετών, έγραψε ένα κείμενο για το νόημα της ζωής. Απολαύστε το...

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω
ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν
να μη ζω ενάντια στην αλήθεια της ζωής μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ...

Συνέχισέ το...

Θα ήθελα να σας μεταφέρω μια ιστορία κάπως διαφορετική, ίσως ουτοπική μα δυνατή και με νόημα μεγάλο. Κάτι που έχουμε ανάγκη πια, σε ότι συμβαίνει δίπλα μας τούτες τις μέρες...
  


Πριν από χρόνια ένας σπουδαίος γιατρός ταξίδευε με την οικογένειά του στην έρημο με ένα τροχόσπιτο. Ξαφνικά, μετά από ένα απότομο τράνταγμα, το αυτοκίνητο στρίβει δεξιά στο πλάι του δρόμου.
 Λάστιχο στον μπροστινό δεξί τροχό. Τα δίδυμα έχουν τρομάξει, η γυναίκα του προσπαθεί να τα ηρεμήσει...

Μία αληθινή, συγλονιστική, ιστορία αγάπης...

Η γιαγιά Ρούμπυ..

Μεγαλώνοντας δύο πολύ δραστήρια αγόρια, ηλικίας 7 και 1 ετών, μερικές φορές ανησυχώ για τις ζημιές που μπορεί να γίνουν στο προσεκτικά διακοσμημένο σπίτι μου. Μέσα στην αθωότητά τους και στο παιχνίδι τους, συχνά πέφτουν επάνω στην αγαπημένη μου λάμπα ή κάνουν άνω κάτω τα πάντα τακτοποιημένα δωμάτια. Εκείνες τις στιγμές που τίποτα δε μοιάζει να είναι σεβαστό, θυμάμαι το μάθημα που πήρα από τη σοφή πεθερά μου, τη Ρούμπυ .
Η Ρούμπυ ήταν μητέρα 6 παιδιών και γιαγιά 13 εγγονιών. 'Ηταν η προσωποποίηση της καλοσύνης,της υπομονής και της αγάπης.