Αν μπορούσα...

Αν  μπορούσα να να ξαναζήσω τη ζωή μου από την αρχή, θα έκανα πολύ περισσότερα λάθη αυτή τη φορά. Δε θα προσπαθούσα να είμαι τόσο τέλειος. Θα αφηνόμουνα περισσότερο. Θα χαλάρωνα. Θα έκανα πιο πολλές ανοησίες από ότι σε αυτή τη διαδρομή. Για να πω την αλήθεια, ελάχιστα θα ήταν τα πράγματα που θα έπαιρνα τόσο στα σοβαρά. Θα φερόμουνα πιο τρελλά. Θα ήμουνα λιγότερο συγκρατημένος. Θα διακινδύνευα περισσότερο, θα έκανα περισσότερα ταξίδια.

Η ανάμνηση της Αγάπης...

Ο Μόζες Μέντελσον, παππούς του διάσημου Γερμανού συνθέτη, κάθε άλλο παρά όμορφος ήταν. Πέρα από το μικρό του ανάστημα είχε και μια αστεία καμπούρα.
Μια μέρα επισκέφθηκε έναν έμπορο στο Αμβούργο που είχε μια όμορφη κόρη που ονομαζόταν Φούμτζε. Ο Μόζες την ερωτεύθηκε παράφορα. Η Φούμτζε όμως, ένιωθε αποστροφή για την απαίσια εμφάνισή του.

Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο...

«Είπε ότι θα χόρευε μαζί μου αν της έφερνα κόκκινα τριαντάφυλλα», φώναξε ο νεαρός Φοιτητής, «άλλα σ' όλο τον κήπο μου δεν υπάρχει ούτε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.» Από την φωλιά της στη βελανιδιά η Αηδόνα τον άκουσε και κοίταξε έξω, μέσα από τα φύλλα και απόρησε.
«Ούτε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο σ' όλο τον κήπο μου!» φώναξε αυτός, 
και τα όμορφα μάτια του γέμισαν δάκρυα.

Η καρδιά της μάνας..

Ένα παιδί μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
"Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, τα παιδιά,
μα αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου".
Τρέχει ο νιος τη μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο γιος και η καρδιά κυλάει...
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
-Χτύπησες αγόρι μου;…και κλαίει

Ζαν Ρισπέν

Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου..

Ήταν 15 Ιουνίου και σε δύο ημέρες θα γινόμουν τριάντα ετών. Ήμουν ανασφαλής για την είσοδο σε μια νέα δεκαετία της ζωής μου και υπήρχε ο φόβος ότι τα καλύτερα χρόνια μου ήταν τώρα πίσω μου.
 Η καθημερινή ρουτίνα μου περιλαμβάνε το γυμναστήριο για να εξασκηθώ πριν πάω στη δουλειά. Εκεί κάθε πρωί έβλεπα τον Nicholas, φίλος μου εδώ και λίγο καιρό. Παρόλο που ήταν εβδομήντα εννέα ετών ήταν σε καταπληκτική φόρμα. Όπως χαιρετίστηκαμε με το Nicholas την συγκεκριμένη ημέρα, παρατήρησε ότι η καλημέρα μου δεν ήταν γεμάτη ζωντάνια όπως συνήθως και με ρώτησε αν υπήρχε κάτι που με απασχολούσε. Του είπα ότι ήταν το άγχος για την είσοδο στη τρίτη δεκαετία της ζωής μου.

Κάποτε...

 Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.

 Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

 Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.  Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.

 Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Ένα φιλί για καληνύχτα..

Κάθε απόγευμα που άρχιζε η βάρδια μου ως νυχτερινή νοσοκόμα περνούσα από όλες τις αίθουσες του γηροκομείου, σταματώντας σε κάθε δωμάτιο για να δω τους ασθενείς και να συζητήσουμε λίγο. Συχνά έβλεπα την Κέιτ και τον Κρις να κάθονται έχοντας πάνω στα γόνατα τους μεγάλα λευκώματα με διάφορες φωτογραφίες αναπολώντας τα περασμένα.

Η ευτυχία είναι απλή...

Για πολύ καιρό μου φαινόταν ότι η ζωή μου θα άρχιζε. Η πραγματική ζωή. Αλλά υπήρχαν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μία δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Μετά η ζωή θα ξεκινούσε. Τελικά κατάλαβα ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ΖΩΗ. Αυτή η προοπτική με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία. ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ. Λοιπόν, εκτιμήστε την κάθε στιγμή. Σταματήστε να περιμένετε να τελειώσετε το σχολείο, να ξαναγυρίσετε στο σχολείο, να χάσετε 10 κιλά, να πάρετε 10 κιλά, να ξεκινήσετε να δουλεύετε, να παντρευτείτε, να έρθει η Παρασκευή βράδυ, η Κυριακή πρωί, να αγοράσετε ένα καινούργιο αμάξι, να πληρώσετε την υποθήκη σας, να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, τα μέσα του μήνα, να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο, να πεθάνετε, να ξαναγεννηθείτε ...πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός. Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ... από το ΤΩΡΑ !! Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή !


Ανώνυμος