Αν μπορούσα...

Αν  μπορούσα να να ξαναζήσω τη ζωή μου από την αρχή, θα έκανα πολύ περισσότερα λάθη αυτή τη φορά. Δε θα προσπαθούσα να είμαι τόσο τέλειος. Θα αφηνόμουνα περισσότερο. Θα χαλάρωνα. Θα έκανα πιο πολλές ανοησίες από ότι σε αυτή τη διαδρομή. Για να πω την αλήθεια, ελάχιστα θα ήταν τα πράγματα που θα έπαιρνα τόσο στα σοβαρά. Θα φερόμουνα πιο τρελλά. Θα ήμουνα λιγότερο συγκρατημένος. Θα διακινδύνευα περισσότερο, θα έκανα περισσότερα ταξίδια. Θα ανέβαινα σε περισσότερες κορυφές, θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια, θα κοίταζα περισσότερα ηλιοβασιλέματα, θα έβλεπα περισσότερα μέρη. Θα έτρωγα περισσότερα παγωτά και λιγότερα φασόλια. Θα είχα περισσότερα πραγματικά προβλήματα και λιγότερα φανταστικά. Βλέπετε, ήμουν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν συνετά και λογικά και προσγειωμένα κάθε ώρα και κάθε μέρα της ζωής τους. Είχα βέβαια και εγώ τις παράφορες στιγμές μου και αν γινόταν να ξανάρχιζαν όλα, θα φρόντιζα να έχω περισσότερες τέτοιες στιγμές. Στην πραγματικότητα θα προσπαθούσα να ζήσω μόνο όμορφες στιγμές…στιγμή τη στιγμή. Σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, από αυτό είναι φτιαχμένη η ζωή. Από στιγμές. Μη χάνετε το τώρα. Στάθηκα ένας από αυτούς τους ανθρώπους που δεν πήγαιναν πουθενά χωρίς το θερμόμετρο, τη θερμοφόρα, το απολυμαντικό, το αδιάβροχο και το αλεξίπτωτό τους. Αν ξανάρχιζα από την αρχή, θα κουβαλούσα πολύ λιγότερες αποσκευές. Αν ξανάρχιζα από την αρχή, θα ξεκινούσα ξυπόλυτος από την αρχή της Άνοιξης ως τα μέσα του Φθινοπώρου. Θα πήγαινα σε περισσότερα λούνα παρκ, θα θαύμαζα περισσότερα ηλιοβασιλέματα. Θα έπαιζα με περισσότερα παιδιά, αν μπορούσα να ξαναρχίσω τη ζωή μου από την αρχή. Βλέπετε όμως δεν μπορώ…

Ανώνυμος ετών 85.